Diagnostyka POChP – lista badań, jakie należy wykonać

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest jedną z najczęstszych przyczyn umieralności na świecie. Choruje około 380 milionów ludzi, z czego tylko w Polsce około 2 milionów. To poważny problem zdrowotny, zwłaszcza, że w wielu przypadkach choroba jest diagnozowana na późnym etapie, co ogranicza możliwości leczenia. Stąd bardzo ważne jest zwiększanie świadomości na temat zagrożenia tą chorobą. W naszym artykule omawiamy badania, które wykonuje się w ramach diagnostyki POChP.

Czym jest POChP?

POChP to choroba układu oddechowego, wywołana stanem zapalnym w drogach oddechowych. Jest konsekwencją długotrwałej ekspozycji na szkodliwe czynniki środowiskowe, m.in. pyły, gazy oraz dym tytoniowy.

POChP stopniowo prowadzi do niedotlenienia organizmu, utrudnia oddychanie, co rzutuje również na funkcjonowanie innych organów – w tym serca.

Kto choruje na POChP?

Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc utożsamia się przede wszystkim z nałogowymi użytkownikami wyrobów tytoniowych. Rzeczywiście, wciąż jest to główny czynnik ryzyka POChP, ale nie jedyny.

Na całym świecie przybywa przypadków choroby, których podłożem prawdopodobnie jest zanieczyszczenie powietrza. Związki chemiczne i pyły zawieszone znajdujące się w smogu stanowią bardzo istotny czynnik ryzyka POChP.

Grupę osób zagrożonych zachorowaniem na POChP stanowią również pracownicy wykonujące swoje obowiązki zawodowe w warunkach dużego zapylenia, wdychający opary chemiczne czy różnego rodzaju środki w aerozolu. Mowa przede wszystkim o górnikach, hutnikach, metalurgach, operatorach maszyn budowlanych, pracownikach firm remontowych, mechanikach samochodowych, sprzątaczkach, fryzjerach czy kosmetyczkach.

Więcej o Przewlekłej Obturacyjnej Chorobie Płuc przeczytasz na stronie internetowej https://oddychajmy.pl.

Niepokojące objawy

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc może się latami rozwijać bezobjawowo lub dając tylko skąpe, nieswoiste objawy. Jest to jeden z głównych powodów opóźnionej diagnostyki POChP.

Jeśli masz powyżej 40 lat i znajdujesz się w jednej z opisanych wcześniej grup ryzyka POChP, to nie lekceważ takich objawów, jak: przewlekły kaszel (zwłaszcza o nieustalonej przyczynie, nasilający się pod wpływem czynników drażniących, jak kurz czy dym papierosowy), duszność, odkrztuszanie plwociny (gęstej wydzieliny z płuc, czasami o ropnym charakterze) oraz obniżona tolerancja wysiłku (męczliwość, trudności z wykonywaniem nawet prostych czynności bez zadyszki).

Obserwując u siebie takie objawy (nie muszą występować jednocześnie) warto już poważnie rozważyć poddanie się diagnostyce POChP.

Zaczynamy od wizyty w swojej przychodni

Pierwszym krokiem w diagnostyce POChP jest skonsultowanie się z lekarzem POZ. Podczas wizyty w gabinecie lekarza rodzinnego opisz swoje objawy i wskaż potencjalne czynniki ryzyka tej choroby.

Lekarz przeprowadzi podstawowe badanie osłuchowe, zbierze wywiad i na tej podstawie podejmie decyzję, czy wskazane jest skierowanie pacjenta na konsultację w poradni pulmonologicznej.

Badanie spirometryczne – najważniejszy etap diagnostyki POChP

Podstawowym badaniem przeprowadzanym w ramach diagnostyki POChP jest spirometria. Podczas badania pacjent m.in. wdmuchuje całe powietrze zgromadzone w płucach do aparatu spirometrycznego za pośrednictwem ustnika, do czego jest przez cały czas motywowany przez personel medyczny.

Badanie spirometryczne ma na celu m.in. określenie wskaźnika FEV1 (objętości powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu) oraz m.in. wskaźnika FVC (natężonej pojemności życiowej płuc).

Na podstawie uzyskanych wyników lekarz może doszukać się m.in. obecności utrwalonego zwężenia oskrzeli. Jest to jeden z objawów stanowiących podstawę do zdiagnozowania POChP.

Ponadto w diagnostyce POChP wykorzystuje się takie badania, jak:

  • RTG klatki piersiowej,
  • echo serca,
  • EKG,
  • badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia),
  • gazometria z pulsoksymetrią,
  • ergospirometria (tzw. próba wysiłkowa).

Jeśli badania potwierdzą u pacjenta Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc, to zostanie mu zaproponowane odpowiednie leczenie. Pamiętajmy, że POChP to choroba, której nie można wyleczyć (prowadzi do nieodwracalnych zmian w drogach oddechowych). Można natomiast podjąć terapię, której celem jest złagodzenie objawów choroby i zwiększenie szans pacjenta na zachowanie samodzielności oraz utrzymanie relatywnie dobrego komfortu życia.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *