Niezbędnik podróżnika
Dobre rady przed wyjazdem (konsultacja: dr n. med. Piotr Kajfasz)
- Zapytaj swojego lekarza o niezbędną profilaktykę przed wyjazdem (badania i szczepienia). Nigdy nie jest za późno na konsultacje z lekarzem i podjęcie niezbędnych środków ostrożności.
- Zawsze podróżuj z podręczną apteczką, która będzie zawierać niezbędne leki i środki opatrunkowe.
- Zadbaj o higienę i dietę. Zanieczyszczone produkty spożywcze i woda są częstym źródłem zakażenia wirusowym zapaleniem wątroby typu A1. Zawsze myj i susz ręce przed posiłkiem. Pij wyłącznie butelkowaną lub przegotowaną wodę. Unikaj kostek lodu. Myj w gorącej, bieżącej wodzie i obieraj wszystkie owoce i warzywa. Chroń jedzenie przed owadami. Unikaj niegotowanego mięsa oraz skorupiaków2.
- Uważaj na owady, na przykład na komary, które mogą przenosić szereg chorób (np. malarię, żółtą gorączkę). Stosuj preparaty odstraszające owady2.
- Korzystaj ze słońca z umiarem. Unikaj przebywania na słońcu, gdy jego oddziaływanie jest najsilniejsze. Stosuj kremy ochronne.
- Unikaj przypadkowych kontaktów seksualnych, które mogą być przyczyną zakażeń wirusem WZW typu B3 czy HIV4.
- Po powrocie skontaktuj się z lekarzem. Jeśli po powrocie twoje samopoczucie nie będzie najlepsze, bezzwłocznie udaj się do lekarza i zasięgnij jego porady.
Potencjalne choroby
Wirusowe zapalenie wątroby typu A
stanowi prawie 60% wszystkich przypadków wirusowego zapalenia wątroby na świecie5. Szacuje się, że nawet do 10 mln osób rocznie ulega zakażeniu6, z czego około 20% wymaga leczenia w szpitalu5. Chociaż przypadki ciężkiego przebiegu choroby zdarzają się rzadko, to jednak odznaczają się wysoką śmiertelnością7.
Przed WZW A można się chronić za pomocą szczepień. Wystarczy przyjąć dwie dawki szczepionki lub trzy dawki szczepionki skojarzonej i wtedy zyskać jednocześnie ochronę przed WZW typu A i WZW typu B1.
Źródło: http://gamapserver.who.int/mapLibrary/Files/Maps/Global_HepA_ITHRiskMap.png
Wirusowe zapalenie wątroby typu B
zakażenie następuje przez krew i płyny ustrojowe, m.in. podczas kontaktów seksualnych lub w wyniku zabiegów medycznych wykonanych nieprawidłowo wysterylizowanym sprzętem3,8. Choroby można uniknąć dzięki szczepieniu8. Pełną ochronę dają trzy dawki szczepionki przeciwko WZW typu B lub szczepionki skojarzonej, która chroni zarówno przeciwko WZW typu B oraz WZW typu A3.
Źródło: http://gamapserver.who.int/mapLibrary/Files/Maps/Global_HepB_ITHRiskMap.png
Wirusowe zapalenie wątroby typu C
określane jest często mianem cichej epidemii. Większość osób nie wie, że są zakażone i nie odczuwa poważniejszych dolegliwości. Źródłem zakażeń może być przetaczana krew, wykonywany zastrzyk, czy zabieg stomatologiczny. Możliwe jest też zakażenie
u fryzjera i kosmetyczki. Dotychczas nie opracowano szczepionki chroniącej przed tym typem wirusa9.
Zakażenie HIV (AIDS)
wirus niedoboru immunologicznego atakuje układ immunologiczny, który chroni organizm przed różnymi zakażeniami. Najczęściej jest on przenoszony drogą płciową, a także poprzez krew i wydzieliny4.
Malaria (zimnica)
choroba, potencjalnie śmiertelna, przenoszona przez komary. Występuje w ponad 100 krajach, które co roku odwiedza ponad 125 mln. turystów. Rocznie umiera na nią ponad 1 mln osób10. Według szacunków WHO (Światowej Organizacji Zdrowia), każdego dnia malaria powoduje śmierć blisko 3 tys. dzieci, co oznacza, że z powodu malarii co 30 sekund umiera jedno dziecko!11. Nie istnieje jeszcze szczepionka chroniąca przed tą chorobą, ale dostępne są leki w tabletkach, które przyjmuje się profilaktycznie przed, w trakcie wyjazdu i przez określony okres po powrocie z krajów o zwiększonym ryzyku zachorowalności (mapka poniżej)12
Tężec
choroba występująca na całym świecie. Dawka przypominająca chroni przez blisko 10 lat. Do ewentualnego zakażenia dochodzi w wyniku naruszenia ciągłości skóry13. Obecnie są w Polsce dostępne szczepionki skojarzone przeciw: tężcowi i błonicy, tężcowi, błonicy i krztuścowi oraz tężcowi, błonicy, krztuścowi i polio.
Krztusiec
Choroba bakteryjna dróg oddechowych. Występuje na całym świecie, głównie w krajach rozwijających się. Może powodować ciężki i długotrwający (nawet wiele tygodni) kaszel. Choroba jest bardzo niebezpieczna dla nieuodpornionych niemowląt i małych dzieci.
Przeciwko krztuścowi można się uodpornić poprzez szczepienie29.
Ameboza
występuje na całym świecie. Zakażenie amebą następuje w wyniku połknięcia cyst pierwotniaka, które przedostają się wraz z pokarmem do żołądka. Niekiedy choroba może umiejscowić się w płucach, wątrobie albo w mózgu w postaci ropni amebowych,14 lub przebiegać w postaci ciężkiej, często krwawej biegunki.
Cholera
to zakaźna choroba bakteryjna. Zakazić się można drogą pokarmową, np. poprzez skażoną wodę. Choroba ta może być śmiertelna, mimo prowadzonego leczenia. Często występuje w postaci epidemii, zwłaszcza w Ameryce Południowej, Bangladeszu i Indiach. Obecnie epidemia cholery obserwowana jest na terenie Haiti. W Europie cholera występuje rzadko
i z reguły jest przywożona z krajów tropikalnych15.
Dur brzuszny
choroba wywołująca wysoką gorączkę, brak łaknienia, wysypkę. Może prowadzić do perforacji jelita i być śmiertelna16. Pojedyncze szczepienie zapewnia odporność na 3-5 lat17.
Polio
wirus wywołuje zapalenie rdzeniowych rogów przednich rdzenia kręgowego. Polio zwane jest także chorobą Heinego – Medina18. Zakażenie przenosi się najczęściej drogą pokarmową. Najskuteczniejszą metodą zapobiegania poliomyelitis jest szczepienie. Przed podróżą w rejony zagrożone, należy przyjąć dawkę przypominającą19. Na rynku jest już dostępna szczepionka, która chroni nie tylko przed polio, ale zabezpiecza jednocześnie przed błonicą, tężcem i krztuścem.
Żółta gorączka (żółta febra)
przenoszona przez niektóre gatunki komarów w strefie tropikalnej. Szczepionkę, zabezpieczającą przed zachorowaniem, przyjmuje się co 10 lat, pełną ochronę zyskuje się już po 10 dniach od szczepienia20.
Denga (gorączka krwotoczna)
ostra wirusowa choroba przenoszona przez komary, występująca w krajach tropikalnych
i subtropikalnych21.
Kleszczowe zapalenie opon mózgowych
ostra wirusowa choroba przenoszona przez kleszcze22. Szczepienia przeciwko chorobie zalecane są przez Ministerstwo Zdrowia. Zaszczepić się powinny szczególnie osoby wyjeżdżające w tereny leśne (np. na Mazury)23.
Źródła zakażenia
Woda i żywność:
- wzw typu A
- dur brzuszny
- polio
- ameba (ameboza)
- cholera
Owady:
- malaria
- żółta gorączka (żółta febra)
- denga (gorączka krwotoczna)
- kleszczowe zapalenie opon mózgowych
- japońskie zapalenie mózgu
Kontakty seksualne, Urazy lub/i kontakty z zakażoną krwią:
- wzw typu B
- wzw typu C
- HIV
- kiła
- tężec
Rodzaje szczepień
Pamiętaj, że szczepienie to optymalny sposób zapobiegania chorobom24. W zależności od tego dokąd się wybierasz lekarz może zalecić wykonanie kilku szczepień. Szczepienia te chronią przed niektórymi powszechnie występującymi i potencjalnie bardzo groźnymi chorobami24. Niektóre kraje nie zezwalają na wjazd osób, które nie poddały się szczepieniom obowiązkowym20.
Szczepienia obowiązkowe
Szczepionki przeciwko żółtej febrze (żółtej gorączce) są obecnie obowiązkowe dla osób przyjeżdżających z kraju występowania choroby przy wjeździe do większości krajów Afryki tropikalnej i Ameryki Południowej. Świadectwo szczepienia jest ważne przez 10 lat. Odporność uzyskuje się po 10 dniach od szczepienia20.
Szczepienia zalecane
Wirusowe zapalenie wątroby jest najczęstszą chorobą, notowaną wśród podróżujących, przed którą można się skutecznie zabezpieczyć25.
Aby uzyskać pełną ochronę przed WZW typu A oraz WZW typu B, zgodnie ze schematem podstawowym, podaje się trzy dawki szczepionki skojarzonej – druga przypada po miesiącu od pierwszego podania, a trzecia po 6 miesiącach od pierwszej dawki. Częściową odporność uzyskujemy już po 4 tygodniach od przyjęcia pierwszej dawki26. Nigdy zatem nie jest za późno, aby ochronić się na długie lata i cieszyć się bezpiecznym wyjazdem na urlop.
Dla podróżników i osób, które zbyt późno pomyślały o profilaktyce istnieje cykl szczepień według schematu przyspieszonego. Druga dawka szczepionki podawana jest po 7 dniach od przyjęcia pierwszej, a trzecia po 21 dniach. Dawkę uzupełniającą podaje się po 12 miesiącach od pierwszej dawki26.
Pamiętajmy także, że wszyscy już zaszczepieni przeciwko żółtaczce wszczepiennej (WZW typu B) powinni zaszczepić się przeciwko żółtaczce pokarmowej (WZW typu A) – należy przyjąć dwie dawki szczepionki, przy czym drugą przyjmujemy w odstępie 6-12 miesięcyod pierwszej dawki1.
Również zaszczepieni tylko przeciwko WZW typu A przed wyjazdem powinni zaszczepić się przeciwko WZW typu B – dwie dawki przyjmujemy w odstępie miesiąca przed wyjazdem, a trzecią po 6 miesiącach od pierwszej dawki już po powrocie z urlopu.
Należy także pamiętać o szczepionce przeciw tężcowi, która uodparnia na 10 lat13. Przeciwko tężcowi można zabezpieczyć się stosując różne szczepionki.
Obecnie są w Polsce dostępne szczepionki skojarzone przeciw: tężcowi i błonicy, tężcowi, błonicy i krztuścowi oraz tężcowi, błonicy, krztuścowi i polio.
Uodpornienie na zakażenie pałeczką duru brzusznego jest wskazane dla osób wyjeżdżających na dłużej w wiejskie regiony tropikalne16.
Szczepionka przeciwko kleszczowemu zapaleniu opon mózgowych chroni na 3 lata27, należy o niej szczególnie pamiętać wyjeżdżając do krajów Europy Środkowej i Wschodniej, Austrii, Czech, Słowacji i południowych Niemiec.
Pamiętajmy, że do przeprowadzenia szczepień konieczne jest kwalifikujące badanie lekarskie28.
Przeciwwskazania
Osoby z chorobami infekcyjnymi, przebiegającymi z wysoką gorączką oraz uczulone na jakikolwiek składnik szczepionki, powinny unikać przyjmowania szczepionek28. Należy pamiętać, że młodsi turyści, którzy byli szczepieni w dzieciństwie mogą być uodpornieni i nie muszą przyjmować kolejnych dawek szczepionek. Szczególnie dotyczy to tężca, błonicy i polio. Osoby uczulone na kurze białko nie powinny otrzymywać szczepionki przeciwko grypie, żółtej febrze29.
Informacje o malarii i jej profilaktyce znaleźć można na stronach www.cimp.pl, www.malaria.com.pl.
Referencje:
1. ‘Hepatitis, Viral, Type A’ in: Prevention of Specific Infectious Diseases, chap. 4; CDC, Health Information for International Travel 2008; Mosby Elsevier
2. Pre- and Post-travel General Health Recommendations, chap. 2; CDC, Health Information for International Travel 2008; Mosby Elsevier
3. Juszczyk J. Wirusowe zapalenia wątroby.w:Choroby Zakaźne I pasożytnicze. Wyd.Lek.PZWL,Warszawa,2010.
4. ‘HIV Infection and Acquired Immunodeficiency Syndrome (AIDS)’ in: Prevention of Specific Infectious Diseases, chap. 4; CDC, Health Information for International Travel 2008; Mosby Elsevier
5. Duszczyk E. Przew Lek 2001;4(3): 64-67
6. Ślusarczyk J. Vaccine 2000;18:s.4-s.5
7. WHO, Hepatitis A Vaccines; WER; No. 5, 2000;75:38-44
8. Magdzik W. Wirusowe zapalenie wątroby typu B w Polsce do 2002 roku. Warszawa, 2003
9. ‘Hepatitis, Viral, Type C’ in: Prevention of Specific Infectious Diseases, chap. 4; CDC, Health Information for International Travel 2008; Mosby Elsevier
10. WHO, International travel medicine and health; chap. 7; 2008
11. WHO, The Africa Malaria Report; dostępne na http://www.who.int/mediacentre/news/releases/2003/pr33/en/print.html
12. Kotłowski A. ‘Malaria’ w:Choroby zakaźne I pasożytnicze.Wyd.Lek.PZWL,Warszawa,2010.
13. ‘Tężec’ w: Magdzik W i wsp. ‘Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka.’, VI ed.; alfa-medica press, Bielsko-Biała, 2007
14. Amebiasis, Fact Sheet. CDC, Parasitic Disease Information, dostępne na: http://www.cdc.gov/ncidod/dpd/parasites/Amebiasis/factsht_Amebiasis.htm
15. ‘Cholera’ w: Choroby zakaźne i pasożytnicze.Dziubek Z.Wyd.Lek.PZWL ,Warszawa 2010.
16. ‘Dur brzuszny’ w: Choroby zakaźne i pasożytnicze. M.Olszyńska-Krowińska, Wyd. Lek. PZWL 2010.
17. ‘Dur brzuszny’ w: Magdzik W i wsp. ‘Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka.’, wyd.VI; alfa-medica press, Bielsko-Biała, 2007
18. ‘Porażenie dziecięce nagminne’ w: Magdzik W. i wsp. ‘Choroby zakaźne i pasożytnicze – epidemiologia i profilaktyka.’, wyd.VI .; alfa-medica press, Bielsko-Biała, 2007
19. ‘Szczepienie przeciwko poliomyelitis’ In: Wysoki J, Czajka H. ‘Szczepienia w pytaniach i odpowiedziach.’, wyd. I, Help Med, Kraków 2007
20. ‘Yellow Fever’ in: Prevention of Specific Infectious Diseases, chap. 4; CDC, Health Information for International Travel 2008; Mosby Elsevier
21. ‘Dengue Fever’ in: Prevention of Specific Infectious Diseases, chap. 4; CDC, Health Information for International Travel 2008; Mosby Elsevier
22.Garlicki A. ‘Zapalenia ośrodkowego układu nerwowego ‘ w:Choroby zakaźne i pasożytnicze Wyd.Lek.PZWL,Warszawa, 2010.
23. Główny Inspektorat Sanitarny, Program Szczepień Ochronnych 2008.
24. WHO, Health topics: Immunization, dostępne na: http://www.who.int/topics/immunization/about/en/index.html
25. Khuroo MS. Int J Antimicrob Agents 2003;21(2):143-52
26. Charakterystyka Produktu Leczniczego (SmPC) Twinrix; GlaxoSmithKline
27. ‘Szczepienie przeciwko kleszczowemu zapaleniu mózgu’ In: Wysoki J, Czajka H. ‘Szczepienia w pytaniach i odpowiedziach.’, wyd. I, Help Med, Kraków 2007
28. General Recommendation on Immunization; MMWR 2002, Vol. 51, No. RR-2
29. WHO, International travel and medicine, chap. 6, 2008
Jan Zdrowotny, jest naszym specjalistą od różnych informacji medycznych, jest postacią wybitną w swojej dziedzinie. Jego głęboka wiedza i doświadczenie w medycynie czynią go cenionym ekspertem, zarówno wśród pacjentów, jak i kolegów z branży. Zdrowotny jest znany z umiejętności przekazywania skomplikowanych informacji medycznych w sposób zrozumiały dla szerokiej publiczności, co przyczynia się do lepszego zrozumienia i świadomości zdrowotnej w społeczeństwie. Jego praca ma istotny wpływ na poprawę jakości opieki zdrowotnej oraz edukację pacjentów w zakresie różnych zagadnień medycznych.